Detail uit schilderij Howard Hodgkin ‘Learning about Russian Music’
Geschreven door: Ruud Henneman | Column | 09-01-2019
Een tijd geleden was ik aanwezig bij een lezing van Wilco van Rooijen, een bergbeklimmer die alle hoge toppen van de wereld heeft bedwongen; zo heeft hij ook met een groep naar de Noordpool gelopen. Een tocht – stel je voor; lopend, glijdend en klimmend met een slee van circa 180 kg – over spleten, ijsschotsen, door sneeuwstormen etc. Eigenlijk niet te doen. Maar voor hem een mooie uitdaging, die het uiterste vroeg van hem en van het team. Wilco vertelde dat hij tijdens die tocht regelmatig stevige discussies en confrontaties had met een van zijn teamgenoten. Maar ondanks dat bereikten het gehele team uiteindelijk de Noordpool. Een topprestatie!
Wilco had vrij snel weer een nieuwe uitdaging in zijn hoofd; hij wilde naar de Zuidpool lopen, maar … ook weer terug. Een nog zwaardere uitdaging, die alleen kon slagen met iemand waarvan hij op aan kon. Het was voor hem duidelijk dat hij dat maar met 1 persoon wilde doen, namelijk met die ‘dwarsligger’ uit de voorgaande expeditie. Die had hem enerzijds getergd, maar aan de andere kant ook geprikkeld en gemotiveerd tot topprestaties.
Als oud-volleybalspeler (niet onverdienstelijk moet ik zeggen, echter de top niet gehaald) moest ik meteen denken aan het Nederlands volleybalteam, dat in 1996 olympisch kampioen was geworden. Ook een topprestatie, maar later werd duidelijk dat die teamleden niet echt vriendjes van elkaar waren. En dan druk ik me nog voorzichtig uit. Maar de combinatie van kwaliteiten en het voor elkaar door het vuur te gaan, maakte dat het wel een team was!
Wat tref ik aan bij veel organisaties? We doen het tegenovergestelde! We vinden vaak dat het moet klikken, we zoeken naar kwaliteiten die we herkennen. “Oh mooi, hij heeft die accurate werkstijl die ik zelf ook heb” Vaak weet men wel dat aanvullende kwaliteiten essentieel zijn (zegt onze ratio); bij de aanstelling echter kiest men vaak voor de minder risicovolle variant (zegt ons gevoel).
Wilco snapte het, ook coach Joop Alberda van het volleybalteam snapte het; zij weten dat de crux zit in het vinden van de juiste balans in het team. En dat betekent soms ook die personen zoeken en vinden die anders zijn. Maar die wel iets (anders) toevoegen aan het team. Zoek ook die personen op, zij kunnen ook het juiste tegenspel geven bij nieuwe plannen.
Nu profiteren veel organisaties zoals u voorzichtig van het huidige economische klimaat. Groei en ontwikkeling staat voorop, en dat betekent steeds vaker ook nieuw personeel, vaak op cruciale functies waar toegevoegde waarde van groot belang is.
Diversiteit is hier het toverwoord. Natuurlijk, het spreekt voor zich dat bijvoorbeeld binnen een accountantskantoor het handig is als iedereen planmatig en accuraat werkt. Maar andere kwaliteiten, zoals creativiteit en een kritische kijk werkt heel verfrissend in een team. Het brengt balans in het team. Een belangrijke voorwaarde: ken jezelf en de ander. En vooral: respecteer en waardeer de kwaliteiten van de ander (zonder dat het klef wordt, maar dat was in bovenstaande voorbeelden ook niet).
Ben benieuwd hoe dat bij u is; kiest u voor veiligheid of durft u het aan lastige mensen te selecteren?